Żyworódki
Bardzo ciekawym i rzadkim zjawiskiem, zwanym żyworodnością, jest tworzenie się – zazwyczaj na liściach (na krawędzi blaszki liściowej, przy ogonku oraz na nerwach głównych) – miniaturowych, całkowicie ukształtowanych roślinek.
Wśród gatunków doniczkowych występuje ono u tolmiei (T. menziesii), paproci: zanokcicy bulwkowatej (Asplénium bulbiferum) i A. viviparum, oraz kalanchoe: K. daigremontiana, K. laxiflora i K. tubiflora. Małe okazy, często już ukorzenione, delikatnie odrywamy od rośliny lub czekamy aż same odpadną.
Rozłogi
Wiele gatunków wytwarza długie, bezlistne pędy, zwane rozłogami, na których powstają młode okazy. Dzięki nim mogą się rozprzestrzeniać. U zielistki (Chlorophytum comosum) i skalnicy rozłogowej (Saxifraga sto-lonifera) młode ukorzenione rośliny wyrastają na rozłogach bez kontaktu z podłożem. Wystarczy je odciąć i umieścić w oddzielnych doniczkach. Natomiast nitkowate rozłogi paproci z rodzaju Nephrolepis „rodzą” małe rośliny jedynie wtedy, gdy mają kontakt z wilgotną ziemią. Młode egzemplarze najlepiej oddzielać od rośliny matecznej dopiero wówczas, gdy rozwiną co najmniej 4 liście. Starajmy się przy tym nie uszkodzić ich korzeni.