Trudno znaleźć ogród, w którym nie byłoby konstrukcji z drewna. I nic dziwnego, bo różnorodność zastosowań, łatwość w obróbce i niepowtarzalne piękno sprawiają, że jest to materiał prawie doskonały
Czy istnieje inny materiał mający aż tak wiele zastosowań? Potrzebna jest ładna drabinka dla pnączy, eleganckie ogrodzenie czy podest – w każdym przypadku warto wykorzystać drewno. To oczywiście nie koniec listy pożytków płynących ze stosowania drewna. Z okrągłych palików można wykonać murki oporowe dla niewielkich skarp, zamaskować kubeł na śmieci czy ramę piaskownicy. Nie należy się przy tym obawiać, że taka ilość konstrukcji drewnianych w ogrodzie będzie sprawiać monotonne wrażenie, gdyż drewno, dzięki swojej naturalnej barwie i fakturze, łatwo wtapia się w otoczenie, łagodząc i kryjąc ewentualne kontrasty.
Wyjątkowa przydatność drewna w budownictwie wynika z jego naturalnej funkcji: pień, z którego produkuje się deski i listwy, to podparcie dla masywnej, targanej wiatrami korony i dlatego materiał ten zdolny jest utrzymać potężne obciążenia.
Drewno niezakonserwowane albo źle zabezpieczone z czasem ulega rozkładowi. Przyczyniają się do tego woda, promienie ultrafioletowe, wahania temperatury i grzyby. Wprawdzie niektóre z grzybów nie szkodzą bezpośrednio, ale niczym gąbka zatrzymują wodę, zwiększając niekorzystnie wilgotność najbliższego otoczenia.
Najważniejsza rzecz to ochrona przed wodą i wilgocią Grzyby niszczące drzewo rozwijają się wtedy, gdy wilgotność żywiącego je podłoża przekracza 20%. Dlatego najważniejszym zabiegiem jest ochrona drewnianych konstrukcji przed nadmiernym zawilgoceniem.
Trzeba pomyśleć o tym już na etapie projektowania. Konstrukcja musi być tak usytuowana, aby nie dochodziło do jej stałego kontaktu z wodą (drewno nie może mieć bezpośredniej styczności z wilgotną zwykle ziemią). Jeśli nie jest to możliwe, należy zastosować specjalną warstwę drenującą, aby w konstrukcji nie było miejsc, z których deszczówka nie mogłaby szybko spłynąć. Części szczytowe różnego rodzaju słupków powinny być ukośne lub zaokrąglone, miejsca stykowe poszczególnych elementów, z jakich składa się np. pergola, zakryte, elementy podłogi – dobrze wentylowane. Najpopularniejszymi gatunkami drewna są: rodzima sosna, świerk i dąb. Modrzew i dąb służą do stawiania konstrukcji na- i przywodnych. Tropikalne drzewo tekowe, twarde i jednocześnie elastyczne, uprawiane na wielkich plantacjach, wykorzystywane jest (podobnie jak buczyna i grochodrzew) przez przemysł produkujący meble ogrodowe. Z kolei drewno drzew iglastych jest o wiele tańsze niż z gatunków liściastych.
Jeśli planujemy ułożyć drewnianą podłogę, musimy liczyć się z pewnymi kłopotami. Gdy woda długo stoi, pojawia się mech, deski stają się śliskie i tym samym niebezpieczne. Podłoga z drewna może być ułożona tylko w takich miejscach, gdzie wiatr i słońce szybko wysuszą deski. Podłoże wykonane z kantówek leżących na drenującej warstwie żwiru zapewnia izolację od ziemi i dobrą wentylację konstrukcji. Deski, z których wykonane są stopnie, dla zwiększenia tarcia muszą być po-rowkowane. Jeśli schody mają być wykorzystywanych przy każdej pogodzie, lepiej wykonać je z kamienia lub cegieł klinkierowych.
Zawsze należy pamiętać o proporcjach, gdyż np. bardzo masywne słupy wyglądają nieforemnie, a zbyt delikatne – niezbyt solidnie. Tylko odpowiednio dobrane wymiary i kształty gwarantują, że budowana konstrukcja będzie harmonijna